بیانات و درس اخلاق حضرت آیت الله حق شناس ره
شخصی از امیرمؤمنان علیه‌السلام سؤال کرد: زهد چیست؟ یاامیرالمؤمنین ما الزهد فی‌الدنیا؟». (معانی‌الاخبار، للشیخ الصدوق/251) حضرت در جواب فرمودند: زهد یعنی اعراض و دوری از حرام. «تنکّب حرامها». زهد، لباس کهنه پوشیدن نیست، لباس اطلس بپوش، اما از حرام خدا بپرهیز. بالاترین زاهد آن جوانی است که عمل بد را ترک کند، از نگاه به نامحرم پرهیز کند. همین که این جوان حرام را ترک کرد، با او همنشین شوید و از بیانات حکمت‌آمیزش استفاده کنید.
ببینید این شخص چه موقعیتی دارد! همین، دلیل بر حقانیت دین اسلام است. عجب دینی است که این نتیجه را فوری در قلب اشخاص پیاده می‌کند. این شخص که حکمت نمی‌دانست، چطور شد که در اثر ترک یک عمل بد صاحب حکمت شد؟!
پروردگار به‌خاطر این‌که این جوان ـ با این‌که غرایزش در کمال التهاب است ـ‌پا روی امیال نفسانی خود گذاشت، حکمت را به قلب او عنایت کرد. زاهد حقیقی اوست. از او استفاده کنید. پس معلوم می‌شود که اثر معنویت را فوری در خودتان حس خواهید کرد.
